5 grudnia 2005 r. nastąpiło w Polsce przejście z telefonicznego „otwartego planu numeracji” krajowej (z numerami stref numeracyjnych) do „zamkniętego planu numeracji”, który oznacza, że numery strefowe (w przypadku Puław 81) w Polsce przestały istnieć i stały się integralną częścią każdego numeru telefonu. Obecnie wybierany jest (poza numerami skróconymi) zawsze numer 9-cyfrowy, nawet w ramach tej samej miejscowości i już nie ma sensu pamiętanie, że akurat 2 pierwsze cyfry kiedyś były numerem strefy numeracyjnej (zwanym potocznie numerem „kierunkowym”). Dzięki zamkniętemu planowi numeracji, obecnie ma miejsce lepsze zagospodarowanie numerów, choćby tych wcześniej zamrożonych w mniej „zaludnionych” strefach. W bardziej zagęszczonych obszarach pojawiają się numery telefoniczne rozpoczynające się od innych zestawów cyfr niż tradycyjne dawne numery strefowe.

W tym miejscu nieco historii. Pojęcie „numer kierunkowy” w języku polskim powstało w czasach, gdy w Polsce rozpoczęto stopniowe automatyzowanie ręcznego zestawiania połączeń międzymiastowych. Polegało to na tym, że do danego miejsca funkcjonowały RÓŻNE prefiksy, z różnych kierunków, stopniowo wprowadzane w poszczególnych centralach miejskich. W kolejnych edycjach książek telefonicznych oraz w prasie, publikowano wtedy na bieżąco aktualizowane tabele i mapki pokazujące skąd dokąd jaki jest numer kierunkowy. Numer ten można było poznać na podstawie znajomości dwóch miejsc: miejsca inicjowania i miejsca adresowania połączenia telefonicznego. Prefiks kojarzono więc z kierunkiem właśnie, nie zaś z docelowym obszarem czyli strefą.  Dopiero na kolejnym etapie automatyzacji połączeń międzymiastowych w Polsce, oficjalnie wprowadzono pojęcie „wskaźnika strefy numeracyjnej” i wtedy z dowolnego kierunku numer danej strefy był już identyczny. Potocznie jednak nadal zwyczajowo numer strefowy zwano numerem kierunkowym. W większości innych krajów świata, w procesie automatyzacji połączeń międzymiastowych nie pojawił się etap „kierunków”, lecz od razu powstały strefy numeracyjne. Tak więc w innych językach w nazwie tego kodu telefonicznego nie pojawiło się słowo „kierunek”, lecz raczej „obszar”, „strefa”. Ugruntowana jednak w języku polskim nazwa „numer kierunkowy” stosowana była w odniesieniu do połączeń krajowych aż do likwidacji 5 grudnia 2005 r. wskaźników stref numeracyjnych w Polsce, a obecnie nadal funkcjonuje w odniesieniu do wskaźników innych krajów.

Likwidacja początkowego zera